radzić nad

См. также в других словарях:

• radzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, radzićdzę, radzićdzi, radź, radzićdzony {{/stl 8}}– poradzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić komuś, co byłoby dla niego dobre, korzystne; doradzać, podpowiadać, sugerować : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• radzić — ndk VIa, radzićdzę, radzićdzisz, radź, radzićdził, radzićdzony 1. «udzielać komuś rad; doradzać, zalecać» Radzono mu wyjechać i odpocząć. 2. «wspólnie omawiać coś, zastanawiać się, jak postąpić, jak coś załatwić; obradować, debatować, naradzać… …   Słownik języka polskiego

• debatować — ndk IV, debatowaćtuję, debatowaćtujesz, debatowaćtuj, debatowaćował 1. «prowadzić debaty, obradować, radzić nad czym, omawiać co; dyskutować, dysputować» Debatować nad projektem ustawy. Debatowano nad zagadnieniami filozoficznymi, społecznymi. 2 …   Słownik języka polskiego

• obradować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, obradowaćduję, obradowaćduje {{/stl 8}}{{stl 7}} radzić nad czymś, omawiać coś w szerszym gronie, zwykle powołanym do podejmowania decyzji w sprawach publicznych; uczestniczyć w obradach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sejm… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… …   Słownik języka polskiego

• krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …   Słownik frazeologiczny

• człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… …   Słownik języka polskiego

• umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… …   Słownik języka polskiego

• męczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, męczyćczę, męczyćczy, męczyćczony {{/stl 8}}– zmęczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmuszać kogoś do wysiłku fizycznego lub umysłowego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień